Pacjenci często oczekują od lekarzy zastosowania silnie działającego antybiotyku, co w ich mniemaniu pozwoli na szybsze i skuteczniejsze zwalczenie występującej infekcji. Czy cefuroksym można klasyfikować jako silny antybiotyk?
Od czego zależy moc antybiotyku, czyli jak ocenić siłę cefuroksymu?
W charakterystyce produktu leczniczego z cefuroksymem (Cefuroxim-MIP) nie widnieje informacja, która wskazywałaby lub potwierdzała fakt, że ten antybiotyk wykazuje wyjątkowo dużą intensywność działania. Trudno tak naprawdę ocenić siłę antybiotyku. Niemniej jednak należy wspomnieć, że cefuroksym jest preparatem o wyjątkowo szerokim spektrum oddziaływania. Oznacza to, że można go zastosować w przypadku infekcji różnymi szczepami bakterii:
- Salmonella spp.
- Escherichia coli,
- Klebsiella spp.,
- Proteus mirabilis,
- Providencia spp.,
- Proteus rettgeri,
- Bordetella pertussi
- Neisseria meningitidis
- Propionibacterium spp.
- Moraxella (Branhamella) catarrhalis
- paciorkowce Grupy B (Streptococcus agalactiae)
- Streptococcus mitis (grupa paciorkowców zieleniących)
- Streptococcus pyogenes (i inne paciorkowce beta-hemolizujące)
- pałeczki Gram-ujemne (w tym Bacteroides spp. i Fusobacterium spp.)
- Neisseria gonorrhoeae (w tym szczepy wytwarzające beta-laktamazy)
- Streptococcus pneumoniae (z wyjątkiem szczepów opornych na penicylinę)
- ziarniaki Gram-ujemne i Gram-dodatnie (w tym Peptococcus spp. i Peptostreptococcus spp.), laseczki Gram-dodatnie (w tym Clostridium spp.)
- Haemophilus influenzae (w tym szczepy oporne na ampicylinę na skutek wytwarzania beta-laktamaz)
- Haemophilus parainfluenzae (w tym szczepy oporne na ampicylinę na skutek wytwarzania beta-laktamaz)
- Staphylococcus aureus i Staphylococcus epidermidis (w tym szczepy wytwarzające beta-laktamazy, ale z wyjątkiem szczepów opornych na metycylinę)
Jak należy stosować cefuroksym, aby zapewnić skuteczną antybiotykoterapię?
Przede wszystkim cefuroksym należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza i do momentu wykorzystania całości przepisanych dawek. W trakcie antybiotykoterapii może dojść do wyraźnej poprawy stanu zdrowia pacjenta, ale nie stanowi to pretekstu do nagłego przerwania leczenia – cefuroksym musi zostać zużyty do końca.
Niezalecane jest przedłużanie antybiotykoterapii bez uzasadnionych wskazań. Zbyt długie stosowanie cefuroksymu stwarza ryzyko rozwoju antybiotykooporności i tym samym infekcja nie zostanie wyleczona. Należy też pamiętać, że istnieją szczepy wykazujące oporność na działanie antybiotyków z cefuroksymem:
- Legionella spp.
- Pseudomonas spp.,
- Campylobacter spp.,
- Clostridium difficile,
- Listeria monocytogenes,
- Acinetobacter calcoaceticus,
- metycylinooporne szczepy Staphylococcus aureus i Staphylococcus epidermidis,
- większość szczepów z gatunków: Enterococcus faecalis Morganella morganii, Proteus vulgaris, Enterobacter spp., Citrobacter spp., Serratia spp., Bacteroides fragilis.
Nie można zapominać, że w trakcie antybiotykoterapii należy stosować preparaty probiotyczne. Cefuroksym, podobnie jak inne antybiotyki, oddziałuje na skład flory bakteryjnej jelit i okolic intymnych, co w konsekwencji może poskutkować rozwojem chorobotwórczych drobnoustrojów i wywołać wtórne infekcje.
